Χαράζω ένα κύμα στο χαρτί να λικνίσει τις λέξεις-λέμβους
αντί να υπογραμμίσω...
Εκείνο το πρωινό στη Ρίζα
Φλεβάρη μήνα στην παραλία
η ερημιά αντηχούσε διηγήσεις
κι αδημονούσε ο ήλιος
να στέψει περιπάτους, μακροβούτια κι αγκαλιές
σύννεφα παρόντα
να μαρτυρούν χειμώνα μα ανήμπορα να
τιθασεύσουν τις ανταύγειες
και η θάλασσα βουβή και
πένθιμη σαν φθινοπωρινό απόγευμα
τη μοναξιά της τάραζε ένα καΐκι αληθινό.
Tζαβάρας Χρήστος
